Dit verhaal stond nog in concept... en hoe relevant is dit nu (nog steeds)! :)
Het is van een aantal jaar geleden, toen ik nog in de stacaravan in Hoenderloo verbleef.
Dat is zeker 4 jaar geleden. En onlangs kwam ik weer tot het besef dat ik niet mijn best wil doen... maar de beste versie van mijzelf wil zijn.
Op de meeste maandagavonden ga ik naar bokszaktraining en dat was deze week niet anders. Ik zat op de (elektrische) fiets en, dat heb je soms, ineens vloog me iets te binnen. Ik ben de laatste tijd weer zo mijn best aan het doen... waardoor ik niet op mijn best ben of kan zijn.
Die doe-modus is er niet voor niets. Aan de ene kant doe ik graag en dan ben ik in mijn element. Dan pak ik op tijd mijn rust om weer even te zijn. Maar, als ik maar door blijf doen, ook als ik onrust voel nog meer prikkels tot mij neem en vergeet te zijn, dan kun je me opvegen.
En ik merk dat ik de laatste tijd weer in die laatste doe-modus zit. Ik wil de onrust die ik op dit moment ervaar er even niet bij hebben. Ik sla door, stuiter als een stuiterbal. En dat is wat me later in de week pijnlijk duidelijk werd tijdens een korte introductie paardencoaching. Ik pakte de stuiterbal en deze gleed uit mijn handen. Het paard schrok zich te pletter, ik ook, en ik word ter plekke een excuus-truus. Anderen schrikken van mijn onrust, gaan ervan weg, en ik nog meer door nog meer prikkels tot mij te nemen, door nog meer te gaan doen.
Als ik dan toch iets moet doen, dan is het wel dit... Als ik mijn onrust kan vasthouden, in die zin dat ik het omhels en bedding geef, als ik er ruimte voor kan maken om te zijn, als ik "space" kan "holden, dan voel ik me rustiger, veiliger, omarmd en gesteund. Dat hoeft en kan een ander niet doen, dat kan ik zelf. De onrust aankijken, onder ogen zien, benoemen, welkom heten...
Fast forward 4 jaar later... er lag zo enorm veel overtuiging, trauma, oud zeer, gedachten aan ten grondslag. Lekker makkelijk achteraf ;) Ik hoef en moet helemaal niets doen... Ik hoef alleen maar te zijn. Maar goed, ook dat kent zijn uitdagingen en contradicties. Het is en blijft een thema. Ik merk wel dat er meer zachtheid in is gekomen en hoe meer ik ben, hoe meer ik bij mezelf blijf en voor mijzelf zorg, hoe beter het met mij en daarmee ook met mijn omgeving gaat.
Wil jij ook met jouw overtuigingen aan de slag?
Wil je patronen doorbreken of oude energie uit je systeem laten gaan?
Laten we kijken naar de mogelijkheden die voor jou passend zijn.
Bijvoorbeeld Access Bars of Holistic Pulsing of Human Design.
Op weg naar de beste versie van jouw Zijn.
Neem gerust contact op of boek een GRATIS SESSIE.
Alle Liefs & Alle Goeds,
Vera
Comments