Op dit moment ben ik in Duitsland. Een paar weken in mijn eentje in een AirBnB. Tijd voor en met mezelf. Tijd voor contemplatie door studie, meditatie en buiten zijn. Tijdens een van de fietstochten door de enorm groene en gelukkig ook vlakke omgeving, kwam het volgende in mij op.
Als Nederlands en Duits uit dezelfde taalfamilie komen, hoe kan het dan dat het woordje 'wie' in deze twee talen iets totaal anders betekent? Kijk, met sommige woorden zie en snap ik het wel, heel veel komt overeen. Maar dit is zo'n woordje dat het totaal ontkracht dat Nederlands en Duits hetzelfde zijn.
Lang verhaal kort: 'Wie' in het Duits betekent 'hoe' in het Nederlands. En ik pleit ervoor om vanaf nu het woordje 'hoe' eens wat vaker te gebruiken als je eigenlijk 'wie' wilt zeggen. Kijk maar wat er gebeurt...
Wie ben jij?
Wie heeft dat gedaan?
Wie gaat dat oplossen?
Wat gebeurt er als je deze vragen verandert in een Hoe-vraag?
Lees verder en voel voor jezelf wat waar is voor jou!
Wie ben jij? versus Hoe ben jij?
Het antwoord op de vraag "Hoe ben jij?" is heel anders dan op de vraag "Wie ben jij?" Je gaat ineens veel meer in eigenschappen vertellen en beschrijven dan dat je blijft hangen in wat je naam is, welke rollen of personages je hebt en wat je doet. En mij zegt dat nog meer dan jouw naam en wat je doet. Ik vind het belangrijker te weten hoe je bent en hoe je vanuit daar doet, denkt, voelt. De vraag "hoe ben jij (op dit moment)?" zou je ook eens in de plaats van "hoe gaat het met je?" kunnen stellen. Benieuwd wat er dan gebeurt!
Wie heeft dat gedaan? versus Hoe is dat gebeurt? of Hoe is dat gedaan of gemaakt?
De wie-vraag kan tweeledig worden opgevat. Het kan zijn dat iemand iets "verkeerd" heeft gedaan, dan wordt deze vraag nogal boos uitgesproken. Bij deze versie krimp ik werkelijk ineen, sla ik dicht en kan ik soms geen antwoord geven. Het ego is gekrenkt en probeert zich er uit te wurmen met smoesjes en excuses.
Het kan natuurlijk ook zijn dat iemand iets "fantastisch" heeft gedaan of gemaakt in de beleving van degene die deze vraag misschien dit keer wel vol bewondering stelt. Bij deze optie voel ik mezelf groeien, glimmen, stralen als ik mag antwoorden dat ik dat was. Mijn ego wordt enorm gestreeld en blaast zelfs een beetje op.
Wanneer de wie-vraag door een hoe-vraag wordt vervangen, wordt het onpersoonlijker. Het gaat om de manier waarop en gaat meer over situaties, gebeurtenissen, eigenschappen, talenten, gedragingen, acties. Er wordt een ander laatje in het brein opengetrokken, dat meer gaat over wat je allemaal in huis hebt en kunt, dan over jou als persoon. Het gaat meer over doen dan over zijn. En dat tast de identiteit zeker in het eerste geval voor mij iets minder aan dan bij de wie-vraag. De hoe-vraag nodigt uit om in mogelijkheden te denken.
Wie gaat dat oplossen? versus Hoe wordt het opgelost?
Oplossen, regelen, verzorgen, ... er zijn legio mogelijkheden! "Hoe wordt het opgelost?" in plaats van "Wie gaat dat oplossen?" geeft mij veel meer ruimte. Ineens worden eigenschappen en mogelijkheden geopenbaard. Ik word er veel rustiger en creatiever van. Bij de wie-vraag voel ik mijn lichaam en brein samentrekken. De hoe-vraag maakt de oplossing veel collectiever, de verantwoordelijkheid komt breder te liggen en nodigt uit om in oplossingen te denken. Evengoed ben ik er wel voorstander van dat het dan vervolgens wel duidelijk en concreet wordt hoe het opgelost gaat worden...
Er zijn vast nog veel meer mogelijkheden. Dit is wat er voor nu in mij opkwam.
Mocht je er zelf ook eentje weten, dan hoor ik het graag!
Namasté en ontspannen groet,
Vera
