De laatste dagen ben ik veel onderweg geweest en dat blijkt ook uit de volgende metafoor. Wie had kunnen denken dat er zo veel te leren valt uit het verkeer?
Ik stond bij een stoplicht te wachten. Aan de overkant stond er iemand te wachten en zij trok mijn aandacht. Het was alsof ik haar vaker had gezien. Het stoplicht stond op rood en auto's raasden tussen ons door voorbij. Iedere keer als een voertuig passeerde vroeg ik me af of ze er nog zou staan. Of ze nog stond te wachten. En ja, iedere keer nadat een voertuig voorbij reed, was ze er nog steeds. Ze zou pas gaan bewegen als ze groen licht zou krijgen.
Op dat moment drong het tot me door, dat dit voor mij precies is wat er gebeurt als er een issue oppopt. Iedere keer als ik deze tegenkom, in welke hoedanigheid dan ook (de vorm en het moment willen nog wel eens veranderen), hoop ik dat als er iets tussenkomt, ze daarna verdwenen is. Maar dat is niet zo. Ze is er nog steeds. Ze wil gehoord en gezien worden, maar daar wil ik niet altijd aan. Ik durf ze niet altijd aan te kijken noch contact te maken.
Soms lijkt ze even verdwenen te zijn. Alsof ze zich bedacht dat ze nog een boodschap moest doen. Alsof er ineens in haar opkwam dat ze haar sleutels of gsm thuis had laten liggen. Dan is ze even weg, om vervolgens in een andere vorm, op een ander tijdstip terug te keren. Want het issue zit in mijn tissue en dat komt pas echt in beweging, zodra ik het in de ogen kijk en er contact mee maak. Ze zou pas echt gaan bewegen als ik het groen licht geef.
Yin Yoga, reiki en meditatie geven mij de mogelijkheid dat groene licht aan te zetten en te geven. Energie die vast zit, kan in beweging komen, mits ik er met mijn aandacht bij blijf. Als ik maar voertuigen tussen ons laat komen en afdwaal in allerlei gedachten, duurt het alleen maar langer. Zo'n afleidingsmanoeuvre werkt maar even, maar is niet duurzaam.
Ons tissue heeft een geheugen en ondanks dat je iedere seconde weer andere informatie aan je water kunt meegeven, duurt het even voordat het tissue zich aanpast. De intentie is er, het groene licht is gegeven en nu is het tijd om dit nieuwe pad te blijven bewandelen. Tot het licht op rood springt. Kijk dan nog eens naar links en naar rechts en wacht. Dat rode licht wordt niet voor niets gegeven, ook dat is een signaal van je lichaam. En geef toe, je hebt al signalen gehad dat er een rood licht zat aan te komen. Het rode licht geeft je de mogelijkheid te rusten. Je hebt tijd nodig om te herstellen, bij te komen en te verwerken. Maak daar gebruik van in plaats van tegen het rode licht te vechten. Want er komt vanzelf weer een moment dat het licht op groen springt...
Heel goede reis!
Lieve groet & Namasté,
Vera
